تا چه قاندنم له لیوانت گوولی شادی
ماچیک له وشه یه کی داخواز
سالیان سال
وه ردم دا
هه رچی له ئاو و گل و به ردوو ئاور
باو باران بوو
هه لم سنگاند به دو ده ستان
وه رزم دا له وشه کان
یک به یک بونم کرد وینه ی حه تر
ریچکه م کرد وته هایه ک که وه ک روژی روون بوو
وینه ی فانووسی ده ریا ی تووفانی شه وانه
سووجم ده دیواری تاریکی وشان له هه ر لا کرد
چون نه م دوزیوه ، دیسان
له هه ر شوینک ره شایی بوو
تا هه نگاوی به لا، تا ده می مردن
له ناخی هه ر ته له و به ندیک
له ژیر هه ر چولو و چالیک
سه ر م ناوه
تاکوو له ده نگ بلیندان وه دی بینم
ئه م هه ل به سته ی وینه ی کلیلی ده رگا
له گه ل زور که سان رو نیشتم
دمه و هاتوو هوم له گه ل کردن
به ر هه می وی بوو، له یاران
دور بووم ، دام له ده ست، یان دوژمنم کردن
گه ر چی سواندن بوو ئه م کاره
من به ته مای ئه و بازره بو
به هه ولی خوم له م ریگه سه خله ته ریک که وتووم
له م هه موو هه وله
مالی خه لکم گه ر نه کرد ئاوا
مالی خوم ئالوو گوور کردوو وه
ئه ی وته ی سالاری داهاتوو!
نه م دوزیوه وشه ی داخواز و توزی حیسرتی له ده فته رم ماوه ته وه
خیروو خوشی هاوریت بی
وه دی بینه ئه مه ی ته مه نیک بوتم دوزیوی ته وه (هوای آفتاب/941-939)
نظرات شما عزیزان:
آمار
وب سایت:
